واژه اتوپی سال ها قبل برای توصیف گروهی از بیماران که سابقه شخصی یا خانوادگی حداقل یکی از بیماری های تب یونجه، آسم، پوست شدیدا خشک و اگزما را داشتند به کار برده شد.
درماتیت اتوپیک
درماتیت آتوپیک، جزو بیماری های بثوری اگزمایی است که توام با خارش بوده و بطور قرینه، سطوح فلکسور را درگیر می کند. این بیماری عموما در اویل زندگی پدیدار شده ، دوره های بهبود و تشدید را طی می کند و معمولا تا سن ۳۰ سالگی برطرف می شود . وجوه مشخصه این بیماری ، بسته به سن متفاوت است . درگیری شیرخواران به صورت اگزمای صورت و اگزمای گسترده یا patchy تنه می باشد . اگزمای نوجوانان و بزرگسالان در سطوح فلکسور و دست ها دیده می شود . الگوی وراثتی بیماری معلوم نیست .
معیار های تشخیصی
برای تشخیص درماتیت آتوپیک هیچ علامت جلدی یا ویژگی بافت شناختی خاص یا یافته آزمایشگاهی مشخص کننده ای وجود ندارد .
ویژگی های اصلی
خارش
مورفولوژی و انتشار تیپیک
لیکنیفیکاسیون سطوح فلکسور در بزرگسالان
سابقه شخصی یا خانوداگی آتوپی – آسم، رینیت آلرژیک و درماتیت آتوپیک
بیماران مبتلا به درماتیت آتوپیک در دو زیر گروه اصلی قرار می گیرند :
گروه اول : گروهی که زمینه پیشین بیماری آتوپیک تنفسی و توان بالقوه زیادی در تولید ige دارند
گروه دوم : گروهی که زمینه قبلی بیماری آتوپیک تنفسی را ندارند و قادر به تولید مقادیر فراوان ige نیستند .
میزان بروز
در حدود ۷ الی ۲۴ نفر از هر ۱۰۰۰ نفر دست به گریبان درماتیت آتوپیک هستند . این میزان در کودکان به حداکثر مقدار خود می رسد . میزان شیوع اگزمای آتوپیک در طول زندگی اطفال ۳ تا ۱۱ساله ، ۲۰ درصد است .
الگوهای مختلف التهاب
التهاب آتوپیک به طور ناگهانی با اریتم و خارش شدید آغاز می شود . خارش باعث پیدایش تغییراتی در سطح پوست در جهت پیدایش لیکنیفیکاسیون می شود . این وقایع به آرامی فروکش می کند و ماحصل آن پوستی خشک و پوسته ریز و آسیب پذیر موسوم به xerosis است . ضایعه اولیه واحدی در درماتیت آتوپیک وجود ندارد . در عوض ممکن است انواع مختلف ضایعات ، در اثر تماس با محرک های خارجی بوجود آیند و یا خاراندن پیدایش آن ها را تسریع نماید . انواع مختلف این ضایعات عبارتند از : پاپول ها، درماتیت اگزمایی با قرمزی و پوسته پوسته شدن می باشد .
خشکی پوست از مهمترین خصوصیات حالت آتوپی است . معمولا چنین تصور می شود که بیماران مبتلا به درماتیت آتوپیک، دچار خشکی ارثی پوست می باشند، با این حال ممکن است خشکی پوست نشان دهنده تغییرات خفیف اگزمایی، ایکتیوز همزمان یا ترکیبی از هردوی این تغییرات باشد.
موارد همراه با خشکی پوست
پیدایش خشکی پوست در هر سنی محتمل است و مشاهده پوست خشک و پوسته ریز در ساق پای شیرخواران، یافته ای شایع است . پوست های خشک، حساس هستند و به آسانی توسط محرک های خارجی تحریک می شوند و مهمتر از همه اینکه با خارش همراهند این خارش ، زمینه لازم را برای پیدایش الگو های مختلف درماتیت آتوپیک فراهم می نماید. خاراندن پوست خارش دار منجر به اگزما می گردد. به بیانی دیگر خارش است که سبب پیدایش بثورات بیماری می شود .
کراتوزپیلار
کراتوزپیلار، به قدری شایع است که شاید بتوان آن را فیزیولوژیک تلقی کرد . با این حال، به نظر نمی رسد که در بیماران مبتلا به درماتیت آتوپیک شایع تر و گسترده تر از بقیه باشد . ممکن است پاپول ها یا پوستول های فولیکولی خشن و کوچکی ( به اندازه ۱ تا ۲ میلی متر) در تمام سنین ظاهر شود که البته در کودکان کم سن سال نیز شایع تر است . غالبا سطوح خلفی جانبی قسمت های فوقانی بازو و قسمت قدامی ران گرفتار می شوند، با این حال گرفتاری همه نقاط ، به استثنای کف دست ها و پاها، امکان پذیر است .
ضایعات صورت ممکن است با آکنه اشتباه شوند ، ولی اندازه کوچک و یکسان آن ها و همراهی آن ها با پوست خشک و ترک خورده، کراتوزپیلار را از آکنه پوستولر متمایز می سازد.
ممکن است این بثورات ژنرالیزه بوده ، به راش های ناشی از گرما یا عرق جوش شباهت یابند . اکثر موارد بدون علامتند، ولی ضایعات می توانند قرمز، ملتهب و پوستولر باشند .
پیتیریازیس آلبا
اختلال شایعی است که وجه مشخصه آن پلاکی بدون علامت، هیپوپیگمانته، مختصرا برآمده، ظریف و پوسته ریز است که حدودی نامشخص دارد . این حالت که صورت، قسمت فوقانی – خارجی بازوها و ران را درگیر می کند در کودکان کم سن و سال ظاهر شده معمولا در دوران بزرگسالی ناپدید می شود . این مناطق سفید رنگ، گرد تا بیضی در اندازه های متنوع دیده می شوند ولی معمولا، بطور متوسط قطری حدود ۲ تا ۴ سانتی متر دارند .
منتظر نظرات و پیشنهادات شما هستیم
با تشکر مدیریت سایت دکتر امیر سلیمانی متخصص پوست و مو
https://dr-soleymani.ir/wp-content/uploads/2017/09/موارد-همراه-با-خشکی-پوست.jpg640640drsoleymanihttps://dr-soleymani.ir/wp-content/uploads/2021/06/logo.webpdrsoleymani2017-09-20 11:43:082018-07-23 08:10:37موارد همراه با خشکی پوست
کهیر ناشی از سرما به دو نوع خانوادگی و اکتسابی دیده می شود . نوع خانوادگی این بیماری، یک اختلال اتوزومی غالب است و به ندرت قابل مشاهده می باشد . سن متوسط ابتلاء در کهیر اکتسابی ناشی از سرما 18 تا 25 سالگی است. نشانه های آن به طور متوسط 5 تا 6 سال ادامه می یابد .
کهیر ناشی از سرما
کهیر کولینرژیک و درموگرافیسم در بیماران مبتلا به کهیر ناشی از سرما نسبتا فراوان است. این نوع کهیر، متعاقب افت ناگهانی دمای هوا و یا حین تماس با آب سرد پدید می آید. واکنش های شدید به صورت کهیر ژنرالیزه یا آنژیوادم و یا هر دو، در اکثر بیماران دیده می شود . شنا در آب های سرد شایعترین علت واکنش های شدید بوده، می تواند منجر به تراوش فراوان مایع به پوست و متعاقب آن هیپوتانسیون، سنکوپ، شوک و حتی مرگ شود .
تشخیص : قرار دادن یک قطعه یخ بروی پوست به مدت 1 تا 5 دقیقه باعث پیدایش کهیر می شود . این پدیده پایه های تشخیص را بنا می نهد. اگر نتایج آزمون انجام شده با قطعات یخ کمک کننده نباشد، می توان از آزمون غوطه وری در آب سرد استفاده کرد. بدین ترتیب که ساعد بیمار را به مدت 5 الی 15 دقیقه در آب صفر تا 8 درجه سانتی گراد قرار می دهیم . این آزمون موید تشخیص می باشد . با توجه به احتمال پیدایش واکنش های شدید، بیمار باید در اثنای انجام این آزمون، تحت مراقبت های دقیق قرار گیرد .
درمان : باید به بیماران یاد داد که چگونه در صورت کاهش ناگهانی دمای محیط از خود محافظت کنند . بر اساس بعضی بررسی ها مشخص شده که مصرف سیپروهپتادین و دوگزپین پس از مواجه شدن با سرما از آزاد شدن هیستامین جلوگیری نمی کند . با این حال این دو دارو در فرو نشاندن کهیر های ناشی از سرما تاثیری انکار ناپذیر دارند . سیپروهپتادین در فرونشاندن کهیر ناشی از سرما به مرتب موثر تر از کلرفنیرامین است .
در کهیر های شدید ناشی از سرما، فاکتور فعال کننده پلاکتی به جریان خون وارد می شود .
کهیر ناشی از آفتاب
کهیر ناشی از آفتاب به مواردی اطلاق می شود که در عرض چند دقیقه بعد از تماس با نور خورشید ظاهر شده و در مدتی کمتر از 1 ساعت از بین می رود . ممکن است نور ماورابنفش در پوستی که قبلا در اثر آفتاب برنزه شده واکنش کهیری ایجاد نکند. ضایعات چند شکل بثوری ناشی از نور خورشید، ندرتا به صورت کهیر دیده می شوند . این ضایعات چند ساعت بعد از مواجه با نور خورشید ظاهر شده و چندین روز باقی می ماند .
اگزمایی که به شکل یک یا چند پلاک سکه ای شکل پدیدار می شود اگزمای سکه ای نام دارد . این الگو معمولا در اندام ها پدید می آید ولی ممکن است به شکل اگزمای دست نیز تظاهر یابد. پلاک ها معمولا محدود به پشت دست ها هستند، تعداد ضایعات ممکن است بعدا افزایش یابد ولی اندازه آن ها در همان حد حفظ می شود .
اگزمای سکه ای
التهاب ممکن است تحت حاد و یا مزمن و همراه با خارش متوسط تا شدید باشد . پلاک های ضخیم، مزمن و پوسته دار اگزمای سکه ای به پسوریازیس شباهت دارند .
اگزمای سکه ای یک بیماری شایع با علت ناشناخته است که از همه بیشتر در افراد میانسال و مسن رخ می دهد . ضایعه نمادین، یک پلاک سکه ای شکل قرمز است که قطر متوسط آن 1 تا 5 سانتی متر می باشد . ضایعات خارش دارند و غالبا خاراندن به صورت عادی در می آید . در این موارد اصلاح نورودرماتیت سکه ای به کار رفته است .
با افزوده شدن عفونت پلاک ها ضخیم تر می شوند و وزیکول ها در سطح ظاهر می گردند، در صورتی که ویزیکول های ضایعات قارچی ( اگر وجود داشته باشند )، در حاشیه ها هستند . برخلاف پوسته های ضخیم و نقره ای پسوریازیس، در این ضایعات پوسته ها نازک و کم تراکم هستند. همچنین، در پسوریازیس، اریتم تیره تر است .
با استقرار بیماری، تعداد ضایعات ممکن است بیشتر شود، اما ضایعات منفرد معمولا در همان ناحیه باقی می مانند و اندازه آن ها نیز بزرگ نمی شود . این بیماری در زمستان بدتر می گردد. پشت دست ها شایعترین محل درگیر است و معمولا تنها یک یا چند ضایعه وجود دارد .
مناطق دیگری که اغلب در گیر می شوند عبارتند از :
سطوح اکستانسور ساعد ها و ساق ها، پهلوها و لگن خاصره.
تعداد ضایعات موجود در این مناطق معمولا بیشتر است . یکی از اشکال وسیع این بیماری ممکن است به طور ناگهانی در بیمارنی که دارای پوستی خشک هستند و با داروها و یا مواد شیمیایی تحریک کننده تماس پیدا می کنند، یا بیمارانی که دارای فرآیند اگزمایی فعال در جایی دیگر از بدن هستند، مانند درماتیت استازی در ساق پا ایجاد شود .
در این موارد ضایعات مدور، اریتم خفیفی داشته ، خشک ، شکاف دار و سطحی هستند و معمولا به یکدیگر پیوسته و یکپارچه می شوند .
سیر بیماری متغیر، اما معمولا مزمن است و برخی از ضایعات، علیرغم تمامی کوشش ها، نسبت به درمان مقاوم هستند. فعالیت بیماری در بسیاری از موارد پس از چند ماه متوقف می شود . در موارد عود کننده، ضایعات ممکن است در مناطقی که قبلا در گیر بوده اند، دوباره ظاهر شوند.
درمان
درمان به مرحله فعالیت بستگی دارد، تمامی مراحل التهاب اگزمایی ممکن است همزمان وجود داشته باشند.
درمان ضایعات وزیکولر قرمز رنگ مثل التهاب اگزمایی حاد، درمان پلاک های پوسته دار قرمز مانند فرم تحت حاد و درمان پلاک های ضخیمی که از روی عادت خارانده شده اند مانند فرم مزمن است . برای درمان این بیماری به یک متخصص پوست مراجعه نمایید تا با استفاده از روش های درمانی موثر، به درمان این بیماری پرداخته شود .
منتظر نظرات و پیشنهادات شما هستیم
با تشکر مدیریت سایت دکتر امیر سلیمانی متخصص پوست و مو
https://dr-soleymani.ir/wp-content/uploads/2017/09/اگزمای-سکه-ای-1.jpg640640drsoleymanihttps://dr-soleymani.ir/wp-content/uploads/2021/06/logo.webpdrsoleymani2017-09-05 10:49:112018-04-09 11:06:54اگزمای سکه ای
واژه ویتیلیگو از کامه یونانی ویتلیوس به معنی چرم گاو، مشتق شده است. مناطق سفید رنگ ویتیلیگو شبیه لکه های سفید موجود در پوست گاو می باشد . ویتیلیگو نوعی فقدان اکتسابی پیگمانتاسیون است، که وجه مشخصه بافت شناختی آن ، فقدان ملانوسیت های اپیدرمی است. این حالت ممکن است یه بیماری خود ایمن باشد ، که در آن آنتی بادی هایی علیه ملانوسیت ها ( آنتی بادی های ویتیلیگویی) در بدن فرد وجود دارد . حداقل 30 درصد از بیماران، سابقه خانوادگی مثبت دارند . هر دو جنس به یک میزان گرفتار می شوند. در حدود یک درصد از افراد جامعه درگیر این بیماری هستند که ظهور آن در 50 درصد بیماران قبل از 20 سالگی است. ممکن است فقدان رنگدانه به صورت لوکالیزه یا ژنرالیزه باشد .بسیاری بیماران، از این وضعیت ناراحت هستند.
ویتیلیگو
تظاهرات بالینی
ویتیلیگو بر دو نوع A و B است. در نوع A که شایعتر است ، الگوی کمابیش قرینه ای از ماکول های سفید رنگ با حاشیه ای مشخص دیده می شود . ممکن است در حواشی آن هاله ای قرمز رنگ ( ویتیلیگوی التهابی ) یا حاشیه ای از هیپرپیگمانتاسیون وجود داشته باشد . فقدان رنگدانه ممکن است در افرادی که پوستی روشن دارند، چشم گیر نباشد ولی باعث بدشکل شدن سیاه پوستان می شود . بیماری در ابتدا محدود است و بعد تدریجا، در عرض چند سال پیشرفت می کند . معمول ترین نقاط درگیر عبارتند از پشت دستها، صورت ، چین های بدن مشتمل بر زیر بغل و اندام تناسلی.
به طور معمول این نواحی سفید رنگ، پیرامون منافذ بدن از قبیل چشم ها، سوراخ های بینی ، دهان ، نوک پستان ها ، ناف و مقعد دیده می شوند.
ویتیلیگو ، در مناطق تحت تروما – از قبیل اطراف آرنج و در پوستی که قبلا دچار آفتاب سوختگی شده است بوجود می آید.
ویتیلیگوی طفولیت
ویتیلیگوی طفولیت، از انواع مشخص ویتیلیگو است . در این بیماران بروز ویتیلیگوی قطعه ای ( ویتیلیگو نوع B)، بیماری های خود ایمنی و یا اندوکرین ، پیدایش سپیدی زود رس موها در اقوام نزدیک و بستگان دور آن ها و آنتی بادی های اختصاصی علیه اعضا بدن بیشتر دیده می شود .
درمان
پوست دپیگمانته فاقد ملانوسیت های اپیدرمی است . پیگمانتاسیون مجدد به وسیله فعال شدن و مهاجرت ملانوسیت ها از مخازن ملانوسیتی مستقر در فولیکول های مو میسر می شود . لذا پاسخ درمانی در مورد پوست قسمت هایی که فاقد مو بوده یا موی کمی دارند ( دست ها و پا ها ) رضایت بخش نمی باشد . رنگدانه دار شدن مجدد لکه های ویتیلیگویی از فولیکول شروع می شود و به سمت بیرون انتشار می یابد .
لیکن پلان، یک الگوی منحصر به فرد از واکنش التهابی در جلد و غشای مخاطی است که اتیولوژی آن ناشناخته می باشد. بثورات اصلی در عرض 1 سال، در 60 در صد بیماران برطرف می شود . اما در 40 در صد موارد عود می کنند. بیماری ممکن است در هر سنی دیده شود، اما مشاهد آن در کودکان کوچکتر از 5 سال نادر است. بیماری کبد یک عامل خطرزا برای لیکن پلان است ، هرچند که نشانگر خاص آن نمی باشد .
اشکال بالینی متعددی وجود دارند و تعداد ضایعات از چند پاپول مزمن تا بیماری ژنرالیزه حاد متغیر است.
لیکن پلان
ضایعات اولیه
مورفولوژی و انتشار ضایعات وجه مشخصه بیماری است . ضایعه اولیه ، یک پاپول مسطح 2 تا 10 میلی متری با حاشیه نامنظم گوشه دار می باشد ( پاپولهای چند وجهی). با معاینه سطح نزدیک ، یک الگوی تور مانند و رتیکولر از خطوط متقاطع متمایل به سفید دیده می شود .
ضایعات تازه به رنگ صورتی – سفید هستند، اما با گذشت زمان ، رنگ بنفش مشخصی می یابند و یا رنگ ارغوانی که ظاهری با درخشندگی مومی مخصوص دارد ، به خود می گیرند.
ضایعاتی که ماه ها باقی می مانند، ممکن است ضخیم تر شوند و به رنگ قرمز تیره در آیند ( لیکن پلان هیپرتروفیک). پاپولهای تجمع یافته ، الگوهای متفاوتی ایجاد می کنند. الگوها معمولا به صورت خوشه هایی هستند که به شکل تصادفی قرار گرفته اند. اما ممکن است بصورت حلقوی ، پاپولر منتشر ( قطره ای ) یا خطی نیز دیده شوند.
لیکن پلان هیپرتروفیک
این الگو که دومین الگوی شایع جلدی است، ممکن است در هر قسمت بدن به وجود آید ، اما به طور نمادین در نواحی پره تیبیال ساق پاها و قوزک ها یافت می شود.
پس از گذشت یک زمانی طولانی ، پاپولها ویژگی های مشخص کننده خود را از دست می دهند و به صورت پلاکهای قهوه ای متمایل به قرمز یا ارغوانی ، ضخیم ، گرد تا کشیده با یک سطح خشن یا زگیلی شکل مجتمع می گردند، خارش ممکن است شدید باشد . ضایعات ماه ها یا سالها ( بطور متوسط حدود 8 سال) تداوم می یابند و ممکن است در اثر خراشیدن دائمی شوند.
لیکن پلان کف دست ها و پاها
لیکن کف دست ها و پاها ، عموما بصورت یک پدیده جداگانه اتفاق می افتد ، اما ممکن است همزمان با بیماری سایر نواحی نیز ظاهر گردد.
این ضایعات با ضایعات کلاسیک لیکن پلان متفاوت هستند ، از این نظر که پاپولهای آن بزرگترند و نیز با اتصال به هم، پلاک های نیمه شفاف با سطحی مومی و گلوبولر می سازند. خارش ممکن است غیر قابل تحمل باشد. احتمال دارد ضایعات زخمی شوند
بروز زگیل های تناسلی به سرعت در حال افزایش می باشد و از این نظر بر هرپس تناسلی پیشی گرفته است. شواهد زیادی مبنی بر وجود ارتباط بین زگیل های تناسلی و سرطان های ناحیه تناسلی وجود دارد .
زگیل های تناسلی به رنگ صورتی کم رنگ هستند و تعداد زیادی برآمدگی مجزای باریک تا پهن، بروی یک صفحه زمینه ای دارند. سطح ظایعه نرم یا مخملی و مرطوب بر خلاف سایر نواحی، فاقد هیپرکراتوز می باشد. زگیل ها ممکن است در نواحی رکتال یا اطراف مقعد با یکدیگر ادغام شده، یک توده بزرگ گل کلمی ایجاد نمایند.
عفونت های مقاربتی
نوعی دیگر در بیماران جوانی که از نظر جنسی فعال هستند، قابل مشاهده است و به شکل پاپلوهای نرم و مختصری برآمده با پیگمانتاسیون قرمز یا قهوه ای دیده می شود که چند کانونی و اغلب دو طرفه است و همان انواع ویروسی مرتبط با کوندیلومای برآمده نیز در آن وجود دارد . زگیل ها درنواحی مرطوب به سرعت منتشر می شوند و بنابرین ممکن است در روی سطوح متقابل لب های فرج یا رکتوم به صورت متقارن وجود داشته باشند.
سوزاک
سوزاک بیماری مقاربتی شایعی است. ارگانیسم مسبب آن نایسریا گونوره فقط در محیطی مرطوب و در دمایی معادل دمای بدن انسان زنده می ماند و انحصارا از طریق تماس جنسی ( تناسلی، دهانی – تناسلی یا تناسلی- مقعدی) با فردی آلوده منتقل می شود . این بیماری از طریق توالت ها انتقال نمی یابد. هر چند اورتریت چرکی سوزش دار در آقایان و اندوسرویسیت بدون علامت در خانم ها شایعترین تظاهر این بیماری می باشند، ولی در گیری سایر نقاط نیز محتمل است. تمامی اشکال بیماری قادرند باکتریمی ایجاد کرده، منجر به سندروم آرتریت – درماتیت شوند. روند رو به رشد شمار مردان حامل بدون علامت باعث شده که کنترل این بیماری از لحاظ اپیدمیولوژی دشوارتر شود. سابقا پنی سلین بر تمام اشکال این بیماری موثر بود، ولی اکنون سویه های مقاومی نیز پدیدار شدند.
سوزاک رکتال
مقاربت مقعدی باعث ایجاد سوزاک رکتال می شود. آلوده شدن مخاط آنو – رکتال با ترشحات عفونی واژن نیز، موجب به وجود آمدن سوزاک رکتال در زنان مبتلا به سوزاک تناسلی می گردد. با توجه به اینکه در اکثر موارد علایم و نشانه های سوزاک رکتال نسبتا غیر اختصای است، سابقه مقاربت مقعدی مهمترین اصل تشخیص می باشد.
سیفیلیس
سیفیلیس از بیماری های عفونی انسانی است که توسط باکتری تره پونما پالیدوم ایجاد می شود. بیماری ضمن تماس مستقیم با ضایعه مرحله اول یا دوم، از طریق جفت در رحم، یا حین زایمان و عبور نوزاد از کانال عفونی زایمان انتقال می یابد. این باکتری همانند گونوکوک، حساس بوده و در صورت خروج از محیط بدن انسان از بین می رود. تره پونما پالیدوم، برخلاف گونوکوک می تواند هرعضوی را آلوده کند و بنابرین تظاهرات بالینی گوناگونی پدید می آورد.
سیفیلیس در صورت عدم درمان ممکن است سه مرحله را سپری کند. ابتدا مراحل اول و دوم سیفیلیس به صورت بیماری عفونی پوستی ظاهر می گردند که ممکن است بدون عارضه باشد یا وارد مرحله نهفته گردد که ماه ها یا سالها پیش از مرحله سوم بیماری است. مرحله سوم که در حال حاضر بسیار نادر است، با ظهور عوارض قلبی – عروقی ، عصبی و عوارض عمقی پوستی شناخته می شود. مرکز کنترل بیماری ها، مراحل مختلف سیفیلیس را به قرار زیر تعریف کرده است:
سیفیلس مرحله اول
وجه مشخصه آن یک زخم جلدی است، طی تماس با یک ضایعه عفونی در پوست یا سطوح مخاطی دهان، مقعد و یا واژن بوجود می آید. 10 الی 90 روز ( بطور متوسط 21 روز) بعد از تماس، ضایعه اولیه یا شانکر در مرحله تماس ایجاد می شود. ضایعه به صورت پاپول ظاهر می شود، سپس دچار نکروزایسکمیک شده ، سطح فرسایش می یابد و زخمی سفت و سخت، بدون درد یا حساس و به طول 0.3 تا 2 سانتی متر ایجاد می کند. قاعده زخم تمیز است و ترشحات سروزی زرد رنگ ناچیزی دارد.
سیفیلیس مرحله دوم
سیفیلیس مرحله دوم با ضایعات جلدی مخاطی، سندروم شبیه سرماخوردگی و آدنوپاتی منتشر، شناخته می شود.
ضایعات سیفیلیس مرحله دوم دارای خصوصیات ویژه ای است که آن را از دیگر بیماری های جلدی متمایز می کند. در شروع بیماری تب وجود ندارد و یا در صورت وجود خفیف است. این ضایعات غیر التهابی بوده و ممکن است هفته ها یا ماه ها برقرار باشد. درد و خارش خفیف است یا اصلا وجود ندارد .
سیفیلیس مرحله سوم
بیماری های سیستمیک مشتمل بر بیماری قلبی – عروقی ضایعات CNS و گرانولوم های سیستمیک در شمار اندک از بیمارانی که اصلا درمان نشده یا به کفایت تحت درمان قرار نگرفته اند ، پدیدار می شود.
شانکروئید
شانکروئید که شایع ترین بیماری مقاربتی خفیف است، به وسیله میکروب های میله شکل گرم منفی و کوچکی به نام هموفیلوس دوکره ای ایجاد می شود. بر اساس گزارش های موجود نسبت ابتلای مرد به زن 10 به 1 است.پس از گذشت 3 تا 5 روز پاپول قرمز و درناکی در محل تماس ظاهر می شود و به سرعت تبدیل به پوستول شده، بعد از پاره شدن، زخمی نامنظم و ناصاف که هاله ای قرمز رنگ آن را احاطه کرده، بر جای می ماند.
این زخم برخلاف زخم های کم عمق هرپسی، عمیق است و به آسانی خون ریزی می کند و انتشار جانبی دارد.
این ضایعه کانالی در زیر جلد حفر کرده، در حاشیه زخم ، زیر پوست را خالی می کند و قاعده زخم را با اگزودای زرد- خاکستری می پوشاند.
زگیل ها سرطان های خوش خیم اپیدرم هستند. ویروس های مختلف، انواع متفاوتی از زگیل ها را ایجاد می کنند. حداقل 60 نوع مجزای ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) بر اساس ترکیب DNA شان مورد شناسایی قرار گرفته اند.
معمولا زگیل ها در کودکان و بالغین جوان به وجود می آیند، اما ممکن است در هر سنی ظاهر شوند. دوره ی آن ها بسیار متغیر است. اغلب زگیل ها در عرض چند هفته یا چند ماه خود به خود بهبود می یابند، اما گروهی دیگری از آن ها ممکن است سالها و یا در تمام عمر باقی بمانند. زگیل ها به سادگی به وسیله تماس منتقل می شوند و غیر معمول نیست که زگیل هایی در پا، بروی انگشتان مجاور هم دیده شوند. زگیل ها معمولا در محل های تروما، بروی دستان، در نواحی اطراف ناخن در نتیجه ی جویدن ناخن و در روی سطوح پلانتار دیده می شوند.
درمان زگیل
بیماران دچار اگزمای آتوپیک، برخلاف تصورات پیشین احتمالا در معرض خطر بیشتری از نظر ابتلا به زگیل های ویروسی نیستند.
بعضی از انواع زگیل ها به سرعت به درمان مرسوم پاسخ می دهند، در حالی که برخی دیگر مقاوم می باشند. باید افراد مبتلا به این ضایعه توجه نمایند که زگیل ها اغلب به چنیدن دوره درمان برای معالجه نیاز دارند. از آنجا که زگیل ها محدود به اپیدرم هستند، می توان با برجای گذاشتن اسکار اندک یا حتی بدون ایجاد اسکار برداشت.
زگیل های نخی شکل( filiform) و انگشت مانند( digitate )
این توده ها حاوی تعداد کم یازیادی برجستگی شبیه انگشت و به رنگ پوست می باشند، که از یک قاعده ی باریک یا پهن بیرون می آیند. چنین ضایعاتی اغلب در اطراف دهان، ریش، چشم ها و پره های بینی دیده می شوند.
درمان : درمان این نوع از زگیل ها آسان تر از تمام انواع دیگر است. در مورد آن هایی که قاعده بسیار باریکی دارند نیازی به بیهوشی نیست.
با جمع کردن پوست از دو طرف زگیل به وسیله انگشت شصت و اشاره یک قاعده محکم ایجاد می گردد، سپس کورت با قدرت بروی قاعده کشیده می شود و زگیل را با یک حرکت برمی دارد .
زگیل های مسطح
زگیل های مسطح، پاپلوهای صورتی، قهوه ای کم رنگ یا زرد کم رنگ و مختصری برآمده با قله مسطح هستند که از نظر اندازه 0.1 تا 0.3 سانتی متر متغیرند. ممکن است تنها تعداد کمی از آن ها وجود داشته باشند، اما عموما متعددند. نقاط تیپیک درگیری، شامل پیشانی، اطراف دهان، پشت دست ها و نواحی اصلاح شده از قبیل ریش در مردان و ساق پا در زنان می باشد.
درمان: زگیل های مسطح یک مشکل درمانی خاص محسوب می شوند . مدت بقای آن ها ممکن است طولانی باشد. همچنین ممکن است بسیار مقاوم به درمان باشند . علاوه بر این ، این زگیل ها از نظر نقطه زیبایی عموما در نواحی مهم قرار دارند، که در نواحی باید از روش های تهاجمی و اسکار دهنده اجتناب نمود. درمان را می توان با کرم ترتینوئین که در هنگام خواب بروی کل منطقه درگیر مالیده می شود آغاز نمود. ممکن است بیمار هفته ها یا ماه ها نیاز به درمان داشته باشد.
پس از گزش زنبور که از شایعترین گزش حشرات می باشد در ابتدا یک درد بسیار تیزی ایجاد می شود و به دنبال آن سوزش، که در عرض چند روز برطرف می شود . در ناحیه گزش تورم بارزی مشاهده می شود که می توان برای کاهش تورم از کمپرس یخ استفاده نمایید در صورت واکنش شدید و بروز آلرژی حتما به یک پزشک مراجعه نمایید.
انواع گزش و گاز گرفتگی
عنکبوت قهوه ای گوشه گیر
گزش این نوع از عنکبوت که به رنگ قهوه ای یا زرد است موجب نکروز پوستی می شود که بعد از گزش درد موضعی شروع می شود . در محل گزش کهیر، قرمزی و تورم مختصری ایجاد می شود .
گزش کک
گزش کک باعث ایجاد ضایعات پوستی خارش دار و به رنگ قرمز بروی اندام تحتانی بخصوص اطراف مچ ها و دور کم می شود . در ابتدا در هنگام گزش کک نقاط قرمز رنگ کوچکی دیده می شود سپس دسته ای از ضایعات کهیر مانند یا دستجات پاپولی قرمز خارش دار مشاهده می شود. برای درمان می توانید از ضد خارش های موضعی استفاده نمایید. استفاده از آنتی بیوتیک در درمان ضایعات عفونی توصیه می شود.
گزش مورچه آتشین
مورچه های آتشی جثه کوچکی دارند که بدون بال هستند سر این نوع از مورچه ها بزرگ و به رنگ زرد، قزمز یا سیاه است با گزش این حشره ضایعات پسوریازیس چرک دار یا پوسچولر ایجاد می شود که بسیار دردناک می باشند .در محل گزش این حشرات در ابتدا یک سوزش احساس می شود و پس از آن یک درد تیزی حس می شود . برای درمان می توانید از پاسمان مرطوب و ضد خارش موضعی استفاده نمایید بهتر است برای درمان به یک متخصص پوست مراجعه نمایید شاید در موارد شدیدتر نیاز به روش های درمانی دیگری باشد.
تب منقوط کوه های راکی
در این بیماری که توسط کنه منتقل می شود از راه خون میکروب در تمام بدن پخش می شود . تب منقوط کوه های راکی بیشتر در فصل تابستان در برزیل و بخش جنوب ایالات متحده مشاهده می شود. از نشانه ها این بیماری می توان به سر درد شدید، شروع ناگهانی تب ، استفراغ و درد عضلانی اشاره کرد. برای درمان می توانید از آنتی بیوتیک استفاده نمایید
افرادی که مبتلا به این بیماری هستند در قفسه سینه، بین دو کتف، اطراف گوش و کشاله ران آن ها دانه های جوش ایجاد می شود که در برخی از موارد این جوش ها بوی بدی ایجاد می کنند. بیماری داریر می تواند موجب شود که ناخن ها شکننده شوند و به شکل v در آیند و خطوط قرمز و سفیدی بروی آن ها ایجاد شود.
بیماری داریر
علایم
علایم این بیماری در هر فردی نسبت به فرد دیگر متغیر می باشد به گونه ای که در برخی از افراد این بیماری بدون علامت می باشد و در برخی دیگر به وضوح علایم این بیماری مشاهده می شود. از نشانه های این بیماری می توان به ضایعات بشکل پاپول های چرب و فلس مانند و صدفی اشاره کرد که با گذشت زمان شدت این ضایعات تغییر پیدا می کند. در برخی از افراد این ضایعات بصورت وسیع و گسترده مشاهده می شود. مشاهده خطوط سفید و قرمز در ناخن ها می تواند از نشانه های این بیماری باشد.
شایعترین نقاطی که این ضایعات دیده می شوند:
اطراف گوش ها
بین دو کتف
قسمت میانی سینه و زیر سینه
آرنج و کشاله ران
علت بروز داریر
دلیل اصلی بروز درایر یک ژن معیوب است که غالبا از یکی از والدین به ارث می رسد این بیماری مسری نیست و از فردی به فرد دیگر منتقل نمی شود . نور خورشید، گرما و رطوبت جوش های ایجاد شده در اثر این بیماری را تشدید می کند به همین علت در تابستان وضعیت وخیم تر می شود .
درمان داریر
برای درمان این بیماری باید به یک متخصص پوست مراجعه نمایید با وجود اینکه هیچ روش درمانی قطعی برای درمان این بیماری وجود ندارد اما استفاده از یک داروی قوی مانند Accutaneمی تواند موثر واقع شود در صورت صلاحدید پزشک متخصص پوست این دارو تجویز می گردد . همچنین ژل و یا لوسیون هایی برای استفاده بروی پوست توسط پزشک متخصص پوست تجویز می شود که باید بطور مرتب مصرف شود
به منظور کنترل بو می توانید با استفاده از یک صابون ملایم ضد باکتری پوست خود را شست و شو دهید .
به منظور مراقبت از پوست های خیلی خشک وازلین های حاولی لوسیون تجویز می شود که باید بطور مرتب مصرف شود تا پوست شما مرطوب شود .
در صورتی که مبتلا به این بیماری پوستی هستید می توانید از طریق راه های ارتباطی زیر مشاوره های لازم را از دکتر امیر سلیمانی دریافت نمایید. دکتر امیر سلیمانی توضیحات کاملی را در زمینه این بیماری پوستی در اختیار شما عزیزان قرار می دهند و برای کنترل این بیماری داروهایی را تجویز می نمایند.
